Merhabalarrrr

 

 Epey uzun zamandır blogta aktif değilim, hatta hiç yoktum. Bu süre zarfında bir şeyler yazıp okumadım mı? Tabiki de yazdım. Sanırım yazdıklarımı kendime sakladım. Ben de günler biraz koşuşturmalı, yorucu. Okuyacak o kadar çok kitabım var ki inanır mısınız yetişemedim. Okul olunca biraz böyle oluyor galiba. Süreçlerin de etkisi var. İlk blogumu açtığımda 19 yaşındaydım. Bu süre zarfında birçok şey yaşadım, birçok farkındalık kazandım. Değiştim. Şimdi 22 yaşındayım.

 Benim için ilk sıra okulum oldu, son senem birkaç ay sonra mezun oluyorum ve katılmayı hayal ettiğim sergiler var onlar için çalışıyorum. Yeni işler üretiyorum. Şu anda anlık gelen isteğimle bunları yazıyorum. Bugünkü konum üretmek olsun. Hayatıma baktığımda farkettim ki ben üretmeyince kendimi çok kötü hissediyorum. İllaki ilgilenmem gereken bir şeyler olmalı. Hiçbir şey yapamıyorum dediğim zamanlar hayatımın en depresif anlarıymış. Bu açıdan baktığımda şanslı olduğumu düşünüyorum. Çünkü sanatla ilgileniyorum ve üretebileceğim işlerin yelpazesi çok geniş. Hiçbir şey yapamadığımızı düşündüğümüz anlarda bile bir şeyler yapabildiğimizi hissetmeliyiz. En basitinden bunu düşünen biri düşünüyordur. Bu bile bir eylem. Şu an kalkıp bloguma yazı yazıyor olmam mesela bir üretim. Küçük sandığımız eylemleri aslında gözümüzde küçülttüğümüzü farkettim. Bir çiçeği sulamak, onunla ilgilenmek mesela benim için bir üretim.

 Bu yüzden içinde olduğum alanı çok seviyorum. Sonsuz bir üretim sürecinin içindeyim ve zihnimi istediğim kadar özgür bırakabilirim. Bunu kendime hatırlatmak için yazıyorum çünkü bazen şanslı yanlarımızı unutabiliyoruz.

 Çalışma fotoğraflarımı katılacağım sergiler açısından sıkıntı olmaması için bloguma eklemeyi düşünmüyorum şu an ama bakmak isteyenler için instagram linkimi aşağıya bırakıyorum 😊

https://www.instagram.com/nuraycicek.art/