Uzun zamandır yoktum. Belki olmak istemedim. Kendi seçimimdi. Bu aralar bana ne iyi gelirse onu yapıyorum. Bu zaman aralığında bloga ara vermek belki de iyiydi. Yazdıklarım oldu fakat paylaşmadım. Bugünse içimden bir şeyler paylaşmak geliyor. Herkese iyi okumalar ve sevgiler :)
Duygularımızdan korkuyoruz… Yani sizi bilmem
ama ben galiba korkuyorum. Hissettirdikleri ağır gelebiliyor. Kaçacak yer
aradığım çok oluyor. Bazen de çok doruk noktalarda yaşıyoruz. İnsan değişik bir
varlık gerçekten. O kadar değişkeniz ki. Zaman zaman içimiz buzdan bir şato,
zaman zaman kızgın bir alev gibiyiz. E tabi bazen de bahar bahçe. Ama anladım
ki en kötüsü bunlardan kaçmak. Kendine ket vurup hiçbirini hissedemeyip yaşayamadıktan
sonra bir anlamı yok. Bugün tüm duygularımı hissetmeyi seçiyorum. Üzüntülerimi
yaşadıktan sonra geriye baktığımda ders çıkardığımı görebilmeyi istiyorum. Bugün
cesaretli olmayı seçiyorum. Bazen insanlar kendimizi yetersiz hissetmemize
neden olabiliyor. Şimdi okurken insanların dediklerine kulak verme diyeceksiniz
belki. Ama hangimiz az da olsa dış söylemlerden etkilenmiyoruz ki? Ben bugün
denemeyi seçiyorum. Her ne olursa olsun kendi kendime öğrenmeyi seçiyorum.